Utrecht --> Munchen --> Praag

Afgelopen maandag, zomaar een gemiddelde maandag, vertrok ik naar Munchen (kan geen u-umlaut maken op deze computer dus vandaar de spelfouten). Het was het begin van een grote reis, maar voelde eerlijk gezegd gewoon als een weekenduitje Duitsland. Pas in de ICE naar Duitsland begon ik ineens een klein beetje te realiseren dat dit vertrek uit Utrecht zou betekenen dat ik vijf maanden lang niet terug zou keren. Vreemd gevoel, maar uiteraard spannend en uitdagend.

Het vertrek begon in ieder geval goed. Ondanks een uurtje vertraging bij de NS en een schrikmomentje toen ik in Keulen op het verkeerde station probeerde over te stappen (nog ruim op tijd op het juiste station gekomen), was ik toch nog op de geplande tijd in Munchen en stond mijn studievriend Wesley me al op te wachten. Hij had nog een meeting, dus ik ging mee naar de universiteit, dumpte even mijn spullen, en had meteen tijd om even Facebook te updaten en naar huis te Skypen.

Ik ben met Wesley en zijn vrienden gaan poolen onder het genot van schweinebraten en een biertje, en we gingen vervolgens ongeveer 20 minuutjes met de S-Bahn (de trein naar de buitenwijken; 'the countryside' zoals Wesley het noemt) naar Wesley's kamer.

De volgende dag stonden we rustig op en terwijl Wesley ging studeren ging ik maar eens de stad verkennen. Munchen is best mooi; veel oude gebouwen, een gezellig centrum. Iedereen die in Munchen woont en ik erover heb horen praten (o.a. nog een meisje hier in het hostel in Praag) zeggen dat het heel 'comfortable' is, maar dat er verder niet zo veel te doen valt. Dat kan ik me inderdaad voorstellen; Munchen is van alle comforts voorzien maar je merkt wel dat er niet zoveel gebeurt als bijvoorbeeld in Berlijn. Toch is het best een mooie stad, en op mijn tweede dag ben ik nog naar het Joods museum en de Moderne Pinakotheek geweest, allebei interessante musea. Helaas werd op deze laatste plaats mijn (verlopen) studentenkaart niet geaccepteerd, maar verder heb ik er tot nu toe geen problemen mee gehad.

Ik heb in Munchen ook nog vrij veel tijd doorgebracht in een boekwinkel aan de Marienplatz, waar ook een koffietentje was waar je heerlijk rustig kon lezen en ik lekker mijn reisdagboek kon bijwerken.
Op de dag van mijn vertrek ben ik met Wesley nog even naar de Englischer Garten gelopen, een prachtig park dat groter is dan Central Park in New York en er in de sneeuw prachtig bij lag. Er loopt een snelstromend riviertje door dit park en bij een brug is er een kunstmatige golf. Deze golf is bekend (zoek maar op Youtube), omdat er eigenlijk altijd wel surfers op staan te surfen. Zo ook nu, ondanks de sneeuw, en we hebben nog even staan kijken naar deze gekke mensen die leuke trucjes konden uithalen op de eeuwige golf.

Van een vriend van Wesley hoorde ik al dat Praag erg de moeite waard was, en aangezien er niet werd gereageerd op mijn Couchsurf-request in Nurnberg besloot ik direct naar Tsjechie te vertrekken. Ik houd normaal nogal van de trein, maar met de bus naar Praag reizen was ongeveer 30 euro goedkoper - en de portemonnee beslist uiteindelijk - dus ik vertrok na twee-en-een-halve dag Munchen richting Praag.

Daar kwam ik gisteravond aan. Het was al donker en het sneeuwde nog een beetje dus ik besloot in het hostel te blijven en praatte nog wat met mijn kamergenoten. Vanochtend ben ik de stad in gegaan en heb vooral veel rondgelopen. Praag is een prachtige stad, maar wordt helaas wel erg overschaduwd door toerisme. Overal zijn bars, clubs, restaurants; bijna allemaal adverteren ze eigenlijk alleen in het Engels. Vlakbij een centraal plein vond ik een 'museum of sex machines,' eigenlijk toch wel het meest duidelijke voorbeeld van een gestoorde toerisme-industrie. Maar als je hier doorheen weet te kijken, of je loopt even van de toeristische route af, dan is Praag erg mooi en prettig om doorheen te wandelen. Ik ben nog door een groot park op een heuvel in het centrum gelopen en had van daaruit een prachtig uitzicht over de oude stad. De sneeuw is inmiddels grotendeels gesmolten en met een graadje of +3 is de temperatuur eigenlijk best aangenaam.

Vanavond ga ik nog naar de film, en voor morgenavond heb ik een ticket weten te bemachtigen vor het Prague Symphony Orchestra: voor slechts 3,50 zit ik achter een pilaar te luisteren naar de pianosolo's van Eugen Indjic. Ik heb besloten dat ik hier zondag weer vertrek, nu naar een klein dorpje in het zuiden van Tsjechie. Het staat ook op de UNESCO World Heritage lijst, maar het schijnt er in deze tijd van het jaar lekker rustig te zijn. Met de trein ben ik dan weer zo'n 3 of 4 uur onderweg, allemaal voor de prachtige prijs van 5 euro. Het is toch net China eigenlijk. Dus tot dan sluit ik weer even af. De groeten uit Praag!